Właściwości zdrowotne jabłek
Jabłka są zdrowe i warto je jeść, ponieważ są dobrym źródłem błonnika, potasu, witaminy C i witaminy A.
Jabłka to najpopularniejsze owoce w Polsce. Jabłka wczesnoletnie i jesienne to najlepszy czas na smak, ale ponieważ nadal dobrze sobie radzą nawet po wielu miesiącach, możemy cieszyć się wartościami odżywczymi jabłek przez cały rok. Nie wszyscy jednak wiedzą, że jabłka mają kilka właściwości prozdrowotnych. W tym artykule dowiesz się więcej o zaletach jabłek i dlaczego powinny znaleźć się na Twojej liście zakupów.
Jabłka – właściwości
Jabłko jest niskokaloryczne i bogate w składniki odżywcze: zawiera witaminy, minerały, błonnik i dużo naturalnego barwnika.Spożywanie jednego jabłka dziennie pomaga zmniejszyć ryzyko wielu chorób, poprawić poziom cukru we krwi i zapobiegać zaparciom. Jabłka są bogate w pektyny, rodzaj rozpuszczalnego błonnika, który, jak wykazano, obniża poziom cholesterolu LDL. Większość pektyn znajduje się w skórce i nasionach. Uszczelniają przed rozwojem miażdżycy i zakotwiczają płytkę na ściankach tętnic, zapobiegając ich zatykaniu.
Spożywanie jednego jabłka dziennie obniża poziom złego cholesterolu o 23%, a dobrego o 4%. Można to znaleźć w badaniach.Jabłka wiążą się z szeregiem korzyści zdrowotnych, w tym zmniejszeniem ryzyka udaru. Z jabłek otrzymujesz również dużą ilość potasu, który jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania układu krążenia.
Jabłka są pokarmem bogatym w błonnik, a także zawierają duże ilości dobrych bakterii, w tym Clostridiales i Bacteroides. W jelicie grubym błonnik poprawia trawienie i wspomaga metabolizm. Dużo rozpuszczalnego błonnika zapobiega również wzrostowi ciśnienia w miednicy, co zapobiega zaparciom i hemoroidom.
Jabłka mogą odgrywać rolę w leczeniu cukrzycy. Możesz jeść i gotować z jabłkami lub ubijać zdrowe smoothie, dodając po prostu sok jabłkowy.
Pektyna jabłkowa może również pomóc w leczeniu cukrzycy – dostarcza kwas galakturonowy, który zmniejsza zapotrzebowanie na insulinę.
Jabłka mają wiele zalet, w tym świetnie nadają się do odchudzania i pomagają w otyłości. Jabłka zawierają naturalną substancję zwaną floryzyną, która spowalnia wchłanianie glukozy w żołądku. Jedną z zalet jabłek jest to, że zawierają dużo kwasu ursolowego, który pomaga szybciej spalać kalorie. Zawiera również florydynę, która chroni przed niektórymi typami otyłości i zachowuje gęstość kości.Jabłka wzmacniają również zęby poprzez gryzienie i żucie. Żucie korzystnie wpływa na dziąsła, ponieważ pobudza wydzielanie śliny i zmniejsza ryzyko próchnicy.
Ile kalorii ma surowe jabłko? Korzyści z jabłka zawierają mniej tłuszczu i cukru niż to, czego można oczekiwać od innych opcji, więc pojedyncze jabłko może być częścią zbilansowanego posiłku. 100g suszonych jabłek zawiera 250kcal – są one znacznie wyższe energetycznie.
Stan fizycznego i psychicznego wyczerpania, który pojawia się u osób długotrwale opiekujących się osobami starszymi, chorymi czy niepełnosprawnymi, wynikający z przebywania w ciągłym stresie, który jest nieodłącznym czynnikiem wykonywania obowiązków opiekuńczych i zaniedbywania własnych potrzeb to Zespół Stresu Opiekuna.
Opieka nad drugą osobą może doprowadzić do fizycznego, ale również do psychicznego przeciążenia.
Sytuacja taka nie powinna być lekceważona.
Stan tego typu przypadłości może rozwijać się długotrwale i doprowadzać do wewnętrznego rozdarcia opiekuna, którego życie spychane jest na drugi tor z powodu absorbującej całkowicie pracy opiekuńczej.
Zespół Stresu Opiekuna to zjawisko, którym naukowcy zajmują się dopiero od 20 lat.
Obowiązki związane z opieką nad osobą starszą, bądź chorą czy niepełnosprawną rzadko kiedy są dzielone na różnych członków rodziny.
Z reguły niestety spadają na jedną, najbliższą podopiecznemu osobę.
Osoba taka staje się niejako uwięziona w sytuacji dotyczącej niesamodzielności podopiecznego.
Ciężar obowiązków jest ogromny i odbija się na stanie fizycznym i psychicznym opiekuna.
Codzienne funkcjonowanie wymaga niesłychanej siły i wytrzymałości a przecież nie każdy jest urodzonym siłaczem. Z reguły to kobiety pełnią rolę opiekunów.
Opiekun musi podporządkować całe swoje życie opiece nad osobą chorą czy niepełnosprawną.
Jego emocje są napięte do granic możliwości, gdyż stale zmuszony jest nad nimi panować, by nie pokazywać niezadowolenia, smutku czy zmęczenia podopiecznemu.
Niejednokrotnie chorzy czy seniorzy nie potrafią okazać wdzięczności za wykonywaną przy nich ciężką pracę, a nawet z powodu demencji czy innych chorób potrafią być bardzo nieprzyjemni.
Taka sytuacja przyspiesza rozwój Zespołu Stresu Opiekuna, który charakteryzuje się następującymi objawami:
- fizycznymi takimi jak bóle czy zmęczenie, pogarszanie się stanu zdrowia,
- psychosomatycznymi jak problemy ze spaniem czy apetytem, napięcie, wyczerpanie,
- psychospołecznymi jak uczucie pustki, izolacji, osamotnienie, poczucie winy, niepokój, złość, bezsilność, depresja.
11% osób wykonujących zawód opiekuna osób starszych czy niepełnosprawnych cierpi na Zespół Stresu Opiekuna.
Należy się spodziewać, że wśród osób, które nie zawodowo opiekują się swoimi bliskimi odsetek ludzi z Zespołem Stresu Opiekuna jest znacznie większy. Praca opiekuńcza takich osób praktycznie trwa często całą dobę.
Opiekunowie osób niepełnosprawnych i chorych przeważnie nie mają nawet pojęcia o tym, że dotknęła ich przypadłość jaką jest Zespół Stresu Opiekuna, ponieważ nie mają wiedzy na temat istnienia takiej jednostki chorobowej.
Nie szukają więc również profesjonalnej pomocy.
Tymczasem sprawa jest bardzo poważna, ponieważ sprawowanie opieki nad osobą chorą zwiększa ryzyko śmierci o 63 % w porównaniu do osób nie pełniących nigdy tego typu obowiązków.
Niezwykle ważne dla opiekunów jest zachowanie równowagi i nie zaniedbywanie siebie.
Konieczna jest troska o własne zdrowie i wypoczynek.
Niezbędna jest pomoc i dzielenie się z kimś drugim obowiązkami. Niestety na rodzinie rzadko można polegać, więc trzeba pomyśleć o zatrudnieniu opiekunki chociaż na kilka godzin dziennie.
Warto skontaktować się z osobami, które są w podobnej sytuacji i również mają pod opieką osobę starszą czy też chorą. Niekiedy udaje się tą drogą zorganizować wzajemną pomoc a wspólne rozmowy i dzielenie się problemami bardzo pomagają w odprężeniu psychicznym.
Stan psychofizyczny opiekuna ma znaczenie dla zdrowia nie tylko jego samego, ale również dla zdrowia i jakości życia jego podopiecznego.
W poradzeniu sobie z Zespołem Stresu Opiekuna może pomóc psycholog, jeśli objawy są już bardzo poważne, ale najlepszy będzie po prostu relaks, czyli robienie tego wszystkiego co zwyczajnie sprawia nam przyjemność i radość.
Trzeba pamiętać, że nikt nie jest niezastąpiony.
